Haddini bilmek..

Ben kendi adıma en çok kibirden korkarım.. Bana göre bir insanı ciddi anlamda girdaba sürükleyen, çok tehlikeli bir -hastalık-tır. Pekala, sabah sabah böyle bir giriş yapmak istemezdim ama günümüzün yıldızı biraz da kibirle ilgili.

Evin, araban, paran, ailen, diplomaların sence gerçekten "senin" mi? Hepsini "sen" mi aldın/kazandın/elde ettin? Yoksa sana "verildi" mi? Şimdi bununla yüzleşme zamanı, lütfen bu sorulara içtenlikle cevap ver ve biraz sonra yeniden buluşalım.



-------- "Hayır" dediysen, bu güzel bir cevaptı. Asıl sahibi bilmek, dahası esasında haddini bilmektir. Bu dünyaya ait hiçbir şey -senin- değil. Onlar sana emanet edildi, zamanı gelince gerçek sahibine vereceksin elbette.


-------- "Evet" dediysen, bence neden böyle düşündüğünü bir araştırmalısın. Üzgünüm ama, bu kibirden kaynaklanır. İşin içine "BEN" girdiğinde, artık maddiyattan öte geçemeyiz seninle.

Bu konuda ilk önerim şu: Allah karşısında acizliğini, yürekten kabul et. Hangi konuda kibirleniyorsan, o konuda daha çok cömert olmayı dene. Diğer insanlarla paylaş elindekini/kalbindekini/zihnindekini.

Pekala, sabah sabah sanırım uzun bir yazı oldu. Ben bile yoruldum yazarken, senin okurken ne düşündüğünü tahmin ediyorum. Ben de haddimi bilmeli ve burada bırakmalıyım sanırım.

Sevgiler..